Scutam nha irmon

Ceita ês nha homenagem

Qui sai di fundo di nha alma

Fruto dum vivença

Qui n’prendê cu bó

Vida ê cego

Distino ê ingrato

Ma bu vóz di ôru ca ta caladu

Bu fêtu grandi ta perdurâ

Na confins di morna

Bu vida um sol qui câ dimorâ

Força di bu vóz  tâ sustil na tempo

Raiz e tradiçon  bu câ pinhorâ

Luz qui norteabu na tudo momento

Nha irmon bu bai  ma bu vóz fica

Na noites di luar, di serenata

Nha irmon bu bai  ma bu vózfica

Bu bai  ma bu fica na nós mimória